ساده بود,گه گاهی از طرف اطرافیانش درک می شد
به دنبال ترحم نبود تنها آرزویش نیم نگاهی بود بی منت
چشم های مهربان اما لبریز از غرورش را هنوز به یاد دارم
و از خاطر نخواهم برد چشمانی را که اشک درونش حلقه میبست و بغض فرو خورده ای
که لا به لای صحبتهایش گم می شد
آری ساده زیست؛ مغرور بودو متعصب؛ خشمش لحظه ای بود و مهربانی اش نا متناهی
هرچه بود گذشت و جایی به نام پدر بزرگ را برای همیشه خالی گذاشت ......
نظرات شما عزیزان:
mahdokht 
ساعت22:00---11 مرداد 1392
are vaghan jash khaili khaili khalie.gif)
پاسخ: قدرش رو ندونستیم !!!!
فرزانه
ساعت23:33---19 آذر 1391
واقعا درسته ها جاش چقد خالیه دلم برای بودنش یه ذره شده
تبادل
لینک هوشمند
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت: