دیریست که از فاصله می نویسم اما نه جبر رزوگار بلکه به اراده عقل خویش
التماسی را که به پیشگاه تو آوردم اینبار با خدای خویش زمزمه خواهم کرد
او خواهد شنید، خواهد فهمید، و تنها اوست که مرا درک کرده و با پیراهنی سپید و آراسته مرا به حضورش خواهد طلبید.
فاصله از اینجا تا خدا به اندازه ی قطره ی جوهریست که بر سطح کاغذ می سرد.
نظرات شما عزیزان: