سازهایمان با یکدیگر جور نیست بی جهت خود را کوک مکن

فقط یکبار دیگر هم نفسم باش

تنها یکبار دیگر

دشمنان درونم به پیروزی نزدیک اند

تا شکست نخورده ام ....

چشمانم را بی حسرت به دست سرد خاک بسپار

قسم می دهم تو را به.......!

اشکهایم

نگاه کن غبار چهره ات به آینه نشسته

 این جایگاه از آن تو نیست

تو مقدس تر از هر ترسایی

تو متعالی تر از آنی که اسیر شوی

می فهمم که فهمیدی

ستاره هایت را بشمار

یک، دو، سه،....

ستاره هایم را بشمار

.

.

.

صبر کن فراموش کرده ام که بی ستاره ام!!!

بودنت را با روزی نبودنت جمع بزن

تا دریابی عمق هستی را!

و هستی را آنقدر عمیق نفس بکش

تا در ایام نبودنت احساس غربت نکنی*