عادت کرده بودم به حضورت درست به هنگام چای عصرانه 

آن هم دور یک میز با کمی شکر و چند قطره گلاب

اما پس از رفتنت دور همان میز  و درست مقابل جایگاهت

 خاطراتم را مرور می کنم 

گاهی جرعه ای چای شیرین می نو شم تا تلخ ترین آنها کام مرا تلخ نگرداند 

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: